Potloodtekeningen
Levelen
Unframe een tekening die ik nog maar net af had, vroeg om dit vervolg. Op een zekere afstand lijkt het een patroon van 10 buisframe-stoelen. Maar is dat ook zo? Twee patronen die interfereren en afhankelijk van de positie die je als kijker inneemt een steeds subtiel wisselend beeld opleveren. Een soort kinetische kunst waarbij de energie van jou als kijker moet komen.
Tevens heb ik deze gemaakt als voorstudie groter werk in kleur op aquarel-karton. Die gaat komende zomer volgen.
Unframe
Alweer twee jaar geleden maakte ik Levitatie en dit is een directe daarvan opvolger natuurlijk wat overigens niet betekent dat ik me daar bewust van was toen ik deze maakte. Zo zie je dat je via weer een andere weg weer verzeild kunt raken op een plek waar je al ooit was. Ik hou van dit ruimtelijke spel vooral ook omdat je het eigenlijk alleen ‘live’ kunt spelen. Speel mee!
Verheffen
Wanneer is een tekening nog een tekening? Ik teken meestal met potlood. Kijk naar mij ‘tekening’ The making of.. en daar teken ik met ijzerdraad. Die lijn trek ik in dit werk door. De zitting en rugleuning zijn gemaakt met het papier, simili japon, waar ik altijd op teken. Teken ik daar nu dan mee?
Twee rolstoelen
De eerste indruk, kijkend naar alle andere stoelen die ik in de loop der jaren heb getekend, is ongetwijfeld “Waarom een rolstoel?”. En inderdaad naarmate er meer op of aan een stoel zit, hoe functioneel ook, des te geringer mijn interesse ervoor. Tegelijkertijd kom ik er nogal eens een tegen dus ergens is zo’n stoel latent altijd wel aanwezig. Semantisch gezien kun je filosoferen over de vraag wanneer een rolstoel een rolstoel is? Dat deed ik met dit als resultaat. Overigens verwacht ik wel dat deze (linker-) rolstoel een uitzondering zal blijven.
The making of
Wanneer je tekent komt de lijn uit je potlood en in lijn met die gedachte ben ik dit werk gaan maken. Hier moet ik wel bij zeggen dat het idee aangejaagd is doordat het nogal eens voorkomt dat de kern van het potlood, grafiet-staafje, beduidend korter is dan het Koh-I-Noor-potlood lang is. Dan kijk je in zo’n zwart gaatje waar precies een stukje ijzerdraad in past….
Uitbraak
De SB02 van Cees Braakman, gefabriceerd door meubelfabriek Pastoe heb ik inmiddels in een flink aantal tekeningen gebruikt. Zie bijvoorbeeld Pinocchio II, Pinocchio III, Lie Back en Unlock. Van tijd tot tijd duikt hij weer op zoals ook in dit geval.
Pas de deux XIV
Gearmd over straat? Ingehaakt voor een zwierige wals, polka of line-dance? Neem plaats en bedenk welke dans je voorkeur geniet. De vloeiende stijl van de thonetstoel met het fraai gebogen hout is een en al beweging. Dat die niet eerder onderwerp werd van mijn reeks ‘pas de deux‘ verbaasd me zelf wellicht nog wel het meest. Maar ja wat voor de hand ligt ligt vaak genoeg uit zicht.
Escapisme
Op deze manier opgebouwd worden de spijlen van de rugleuning het traliewerk van een venster. Een gevangenisraam? Is de ruimte achter deze leuning een gevangenis? Of zitten we aan deze zijde gevangen? Of zit de gevangenis enkel in ons hoofd? In dat laatste geval wordt ontsnappen een stuk lastiger.
Next level II
Wat heeft een satéprikker met een stoel te maken? Waarom geen stoel mét een sateprikker maken. Voíla.
Medusa’s stoel
Heet gestoomd wordt het harde hout buigzaam, zo heeft Thonet uitgevonden en hij is er onsterfelijk mee geworden. Het ronde hout krijgt bijna slangachtige eigenschappen. De basis voor deze tekening is zijn 214. Een tijdloos ontwerp wat nog steeds zeer gewild is. Ik vormde deze al eens om tot een spin. Ik speelde al langer met het idee om Medusa met een Thonet te combineren maar het wilde maar niet in elkaar passen.
Ik zocht die match in eerste instantie meer bovenaan, bij de leuning maar zie hier toen ik daarvan lost wist te komen…
Universum III
Van tijd tot tijd blijft de zeshoekige lijst opduiken in mijn werk. Dat heeft alles te maken met zijn isometrische grondslag. Wie de ontwikkelingen in mijn potloodtekeningen volgt is het opgevallen dat de derde dimensie op allerlei manieren, opzichtig, subtiel en slinks ingang gevonden heeft. Een van mijn vroegste potloodtekeningen ‘Universum’ uit 1992 vindt zo een nazaat in deze.
Voetstuk IV
De tulp-armstoel van Eero Saarinen is met name vanwege zijn onderstel een geschikte kandidaat voor mijn, inmiddels uit vier exemplaren bestaande, serie ‘Voetstuk’. Het onderstel van de stoel is letterlijk het voetstuk onder de ingelijste tekening en maakt daarmee het geheel tot een vrijstaand object. Voor wie verder kijkt op mijn website ziet hier natuurlijk direct de link met de ‘Uittreden‘ serie.
Voetstuk III
De ‘Kufenstuhl‘ een Duits schoolstoeltje wat standaard in vijf in verschillende maten gemaakt werd. Het is ontworpen door Karl Nothhelfer. Voor mij was het onderstel waardoor de stoel in feit op twee poten rust de reden waarom ik getriggerd werd door dit ontwerp.
Voetstuk II
Afgelopen voorjaar tijdens Huntenkunst’22 stonden er in de stand van een collega drie wat oudere houten Duitse kantoorstoelen. Vanuit een aangenaam gesprek in mijn stand kwamen we, hoe kan het ook anders, te spreken over die stoelen. Ik fotografeerde die want ze spraken me wel aan. Zoals wel vaker zakte de herinnering eraan wat weg in de vergetelheid totdat ik Voetstuk maakte. Toen moest ik er meteen aan denken. De foto bleek nog op mijn telefoon te staan.
Uittreden VIII
In de bij Uittreden VII beschreven zoektocht viel mijn andere oog op dit ontwerp uit 1905/1906 van de Amerikaanse architect Frank Lloyd Wright. Hij is ontworpen voor het Peter A. Beachy House in Chicago. De extreem hoge leuning heeft overduidelijk vooral een esthetische functie. Het is die hoogte die mijn oog trok en mij als het ware (ver-)leidde tot deze 3D-tekening.