Potloodtekeningen
Voetstuk IV
De tulp-armstoel van Eero Saarinen is met name vanwege zijn onderstel een geschikte kandidaat voor mijn, inmiddels uit vier exemplaren bestaande, serie ‘Voetstuk’. Het onderstel van de stoel is letterlijk het voetstuk onder de ingelijste tekening en maakt daarmee het geheel tot een vrijstaand object. Voor wie verder kijkt op mijn website ziet hier natuurlijk direct de link met de ‘Uittreden‘ serie.
Voetstuk III
De ‘Kufenstuhl‘ een Duits schoolstoeltje wat standaard in vijf in verschillende maten gemaakt werd. Het is ontworpen door Karl Nothhelfer. Voor mij was het onderstel waardoor de stoel in feit op twee poten rust de reden waarom ik getriggerd werd door dit ontwerp.
Voetstuk II
Afgelopen voorjaar tijdens Huntenkunst’22 stonden er in de stand van een collega drie wat oudere houten Duitse kantoorstoelen. Vanuit een aangenaam gesprek in mijn stand kwamen we, hoe kan het ook anders, te spreken over die stoelen. Ik fotografeerde die want ze spraken me wel aan. Zoals wel vaker zakte de herinnering eraan wat weg in de vergetelheid totdat ik Voetstuk maakte. Toen moest ik er meteen aan denken. De foto bleek nog op mijn telefoon te staan.
Uittreden VIII
In de bij Uittreden VII beschreven zoektocht viel mijn andere oog op dit ontwerp uit 1905/1906 van de Amerikaanse architect Frank Lloyd Wright. Hij is ontworpen voor het Peter A. Beachy House in Chicago. De extreem hoge leuning heeft overduidelijk vooral een esthetische functie. Het is die hoogte die mijn oog trok en mij als het ware (ver-)leidde tot deze 3D-tekening.
Uittreden VII
Eigenlijk zoekend naar iets anders viel mijn oog bladerend een van mijn ‘stoelenboeken’ op dit ontwerp van Charles Rennie Macintosh. Vorm hoogte van de leuning kortom een ideale kandidaat om uit te laten treden. De rest is geschiedenis.
Een slag groter dan de gelijknamige nummers, I, II, III, IV, V en VI.
Dubbelportret II
Een in dimensies uitgebreide variatie op Dubbelportret die ik eerder deze maand al maakte. Zoals wel vaker werkte ik aan een andere tekening toen zich deze mogelijkheid als het ware opdrong. Dan rest er niets anders dan het maar gewoon uit te proberen. Tot tevredenheid van de afgebeelde stoelen. Wat dan weer geconstateerd kan worden door als kijker de juiste positie in te nemen.
Verpoot
Verpoten, het uit elkaar plaatsen van jonge plantjes zodat ze ruimte hebben om door te groeien, heb ik tijdens vakantiebaantjes in mijn jeugd veel gedaan. Dit is in zekere zin een speelse herinnering daaraan, althans in mijn hoofd. Hier is de poot als een soort scheut verplaatst maar dan ook meteen naar een andere dimensie. En nu maar wachten of hij goed uitgroeit.
Dubbelportret
Een stoel geportretteerd zoals ik dat met name in de gelijknamige reeks heb gedaan (zie bijv. Portret 16 of Portret 43) maar dan met z’n tweeën in één lijst. Een dubbelportret dus maar zo bezien eigenlijk ook weer niet.
Puzzled
Van zichzelf heeft deze stoel van Cees Braakman, de sB02 al een wat verbaasde blik. Voor wie het wil zien althans. Uittredend uit zijn eigen schaduw (is het dat?) blijft die blik achter. Verbazing alom.
Next level
Een bureaustoel van een wat hogere leeftijd helpt bij de helikopterview die nogal eens gemist wordt op een kantoor.
Mixed up IV
Stukjes DNA van zeer uiteenlopende stoelen zijn, via uitgelezen gen-technieken en met mijn potloden als microchirurgisch gereedschap, versmolten tot een nieuw meubel voor een wat buitenissiger paar. Vanzelfsprekend kan de entourage dan niet achterblijven. Komt goed uit dat ik moeite heb met dingen weggooien.
Backwards
Cees Braakman‘s SBo2 maakt hier een honderdtachtig graden draai waar de leuning niet in mee gaat of wil. Een eenvoudige ingreep die versterkt wordt door de derde dimensie daar een klein beetje in te mengen. Omkeren in het kwadraat?
Look
De SB02 van Cees Braakman is een onverwacht rijke bron van ideeën. Wonderlijk hoe een terloopse ontdekking zo’n reeks aan beelden op kan leveren. Jarenlang heb ik deze SB02 met enige regelmaat gezien tot op enig moment me de gelijkenis met een gezicht van de bevestigingspunten van de rugleuning me opvielen. In de portretten-serie voor het eerst toegepast. Ook Kijk! is een van de vroegere op dit gebied. Enkele andere ontwerpen bleken ook deze ‘gezichtskenmerken’ te hebben: Backman, Paar of Portret 33. Of wat te denken van ‘Ontmoeting II‘.
