Schilderijen
Babel IV
Het wegsnijden van de restvormen wanneer ik stoelen rangschik of stapel begon bij Rietveld en heeft sindsdien zijn plek in mijn manier van werken en vooral ook denken verovert. In een kleine tekening als Backwards of bij een groot werk als Tijdkring X. Ook bij het uitsnijden probeer ik mijn grenzen te verleggen. Reden om het uitgangspunt achter Babylonische partituur uit 2018 nog eens af te stoffen. Ruimtelijk en plat op meerdere manieren verweven tot een subtiel weefsel wat subtiel meebeweegt met veranderend licht.
Tijdkring X
In zekere zin kun je de gebogen meubels zo als Thonet die uitvond, als een voorloper of zo je wilt een voorstadium, van de buisframe stoel zien. In mijn werk werkte het net andersom. Eerst de verbinding tot een ‘multizit-object’ van de buisframe-stoel zoals recent bij Tijdkring IX maar al eerder ook bij Tijdkring VII, VI en nog eerder Tijdkring III (2007). Bij deze heb ik net als bij nr. IX gebruik gemaakt van de snijtechniek door een deel van de voorstelling separaat op aquarelkarton te maken en dit deel er later in te monteren. De schaduwen die zo ontstaan zorgen voor een aangename tinteling maar ook voor wat verwarring bij de kijker. Ik heb even overwogen om dit werk Thonetwerk te noemen maar dat ging me toch te ver al is het dat natuurlijk wel.
Insiders zullen de Thonet no: 14 herkennen, die hier de leuningen ineen geslagen hebben, en daarmee voorkomen dat het tè relaxed wordt op deze bijeenkomst. Want achterover leunen is er niet bij.
Pas de deux XV
De potloodtekening Pas de deux XIV vroeg, schreeuwde voor mijn gevoel zelfs, om een plaatsje in de reeks pas de deux-aquarellen. Gevoegd bij Pas de deux X, Pas de deux XI en de wat oudere Pas de deux IX en eigenlijk ook oudere versies die inmiddels elders onderdak hebben gevonden. Ook de keuze voor een ‘rugfiguur’ drong zich vanzelf op. Ondanks dit door Thonet gebogen hout rechtten ze hun ruggen en gaan door elkaar gesterkt een toekomst tegenmoed waarvan we nog niets zien. Inmiddels weten wij dat die toekomst rijk was en nog steeds is, deze stoel is nog onverminderd populair en wordt nog steeds geproduceerd. Wie weet wat de toekomst brengt?
Afstammelingen III
De vanzelfsprekende aanwezigheid in ons dagelijkse leven van allerlei zeer uiteenlopende stoelen met een metalenbuis constructie vind ik enerzijds vanzelfsprekend en gewoon maar anderzijds ook fascinerend. Vooral ook als je beseft dat honderd jaar geleden het, buiten wat gietijzer na, alles hout was. Mart Stam kan niet genoeg geprezen worden voor zijn geniale ingeving. Reden voor mij om een extra laag (letterlijk) toevoegend aan wat ik eerder liet zien bij Afstammelingen en Afstammelingen II, opnieuw voor de titel AfSTAMmelingen te kiezen. Deze uitvinding van Stam in 1926 leidde tot een wereldwijde explosie van variaties op dit principe. Een indrukwekkend overzicht stelde Otokar Macel samen: 2100 metal tubular chairs.
Tijdkring IX
De titel Tijdkring duikt voor het eerst in mijn werk op in 2002. Daarvoor waren er ook al vele werken waar de cirkel een dragend onderdeel van het beeld is. Zoals bijvoorbeeld Maaltijd der vrienden of Stoelendans. De innige verbondenheid met elkaar visualiseren is wellicht mooier dan de werkelijkheid want daar beginnen er al gauw fricties op te treden. Het moment waarop ieder individu even comfortabel in de groep voegt, is eigenlijk nooit een lang leven beschoren. Dat moment herkennen én ervan kunnen genieten, vaak kun je dat pas echt terugkijkend. De snijtechniek die ik in Rietveld voor het eerst ontdekte en daarna in vele werken zoals bijvoorbeeld Stampede of Babels End II toepaste vind daarmee ook op deze schaal zijn toepassing.
Levelen IV
In de reeks ‘levelen’ is dit ook letterlijk een volgend level want dit keer opgebouwd uit drie lagen. Opnieuw schatplichtig aan de onvolprezen buisframestoel en dan meer in het bijzonder die uit één buis. Ode opnieuw aan Mart Stam wat mij betreft. Deze stoel leent zich bijzonder goed in een isometrisch grid, zie eerdere werken als Afstammelingen en Afstammelingen II. Het isometrische systeem, ook wel ‘japans perspectief’ genoemd is met name bekend door MC Escher die vele werken hierop baseerde.
Levelen II
De éénbuisframe-stoel leent zich prefect voor dit soort rythmische composities waar ik mijn interesse voor patronen (of eigenlijk nét niet) uitstekend mee kan combineren.
Zo plat afgebeeld via een foto, en voor je nu op een beeldscherm, mis je echter de subtiele gelaagdheid die in het werk zit. Zet jezelf in door het werk van verschillende kanten te bekijken en het beeld lijkt te bewegen. Grijp de eerstvolgende gelegenheid aan om het realtime te komen bekijken.
Medusa’s moves
De potloodtekening Medusa’s stoel makend drong zich deze mogelijkheid ook al vrij snel op. Het verwarrende patroon wat ik verwachtte als resultaat, wanneer ik beide standpunten in één tekening zou samenbrengen, leek mij een fraaie interpretatie van rondzwiepende ‘medusa-poten’. Natuurlijk weer met een thonet-stoel want diens stoelpoot benaderd een slang het beste!
Schaduwen III
Schaduwen die de stoelen schaduwen? Schaduwen die losgeraakt zijn? Stoelen die hun schaduw uitwisselen met elkaar? Deze choreografie van stoelen en schaduwen wordt versterkt doordat het invallende licht extra schaduwen toevoegt. Het beeld verandert daardoor subtiel onder invloed van het invallende veranderlijke licht.
Schaduwen II
Het licht voor me laten werken. Het blijft een dankbare ontdekking. Eigenlijk zo vanzelfsprekend dat ik me erover verbaas dat ik daar niet eerder op gekomen ben. Aquarel leent zich verder bijzonder goed om met subtiele tonen te werken en zo bijvoorbeeld schaduwen te maken of te suggereren. Na Shades of grey, Schaduwen en Rising Revolt dus deze Schaduwen II.
Rising Revolt
Het is bijna onmogelijk, zeker voor iemand van mijn leeftijd, om niet ergens in je leven op een revolt-stoel te hebben gezeten. Fabrikant Ahrend maakt dit ontwerp van Friso Kramer nog steeds. Een van de redenen om deze stoel te gebruiken bij dit idee. Uiteraard gaf een recent gekocht boekje, geheel gewijd aan deze stoel, nog een duwtje mee. Hij komt ook voor in mijn veel grotere werk Crowd wat ik net hiervoor voltooide, dat is een andere reden.
Crowd
Een groot aantal zeer uiteenlopende karakters heeft allen hetzelfde doel, zo lijkt het. Ze komen aangelopen en gaan naar. Ja, waar naar toe? Verzamelen ze zich en maken ze zich mogelijk klaar voor iets wat staat te gebeuren? Een redenaar of een voorstelling. Of is het een protestmars? Wordt er te weinig gezeten tegenwoordig? Of teveel natuurlijk.
Shades of grey
Uit de schaduw treden. Wanneer steekt een schaduw over naar de tastbare wereld? Kan dat? Je kan dat het oog in ieder geval laten geloven. Zij het slechts heel kort want dan komt de ratio altijd om de hoek.
Het scheelt dat je dit ‘proces’ wel steeds opnieuw kan doorlopen, dat draagt zeker bij aan de houdbaarheid van het werk.
Schaduwen
De wereld van de strips is nooit ver weg bij mij. Heeft de SBo2 van Cees Braakman haast? Is hij op de vlucht? Of komt hij gesteund door zijn schaduwen nu juist sterker naar voren? Of wordt hij geschaduwd?
Vragen maar geen antwoorden, dat is aan de beschouwer.
Babels end III
Als vallen overgaat in een choreografie met voor allen een zorgvuldig georkestreerde plaats in het geheel, vervaagd de herinnering en wordt het bijbelse verhaal een mythe, en deze compositie de nieuwe realiteit. Alledaagse stoelen naast iconen uit de designwereld, allemaal gelijk en allemaal anders. Geschilderde schaduwen wedijveren met echte schaduwen en zorgen daarmee voor een aangename tinteling die met het verstrijken van de uren steeds subtiel veranderd.
Ik ben geen stoel
Een niet mis te verstane uiting van deze stoel, eh getekende stoel. Een speelse verwijzing naar de Belgische surrealistische schilder René Magritte en dan met name naar zijn beroemde schilderij ‘Ceci n’est pas une pipe‘.
Is een getekende stoel net zo veel stoel? Mentaal mogelijk wel dan is het het beeld in je hoofd. Maar als je erop wil gaan zitten? Dit oversteken van begrip naar beeld naar archetype en weer terug vind ik zeer fascinerend, zie bijvoorbeeld ook de tekening ‘Strip‘.
Bedacht in een oplage van 5 is de eerste uit 2017 verkocht. Deze vier allen net voltooid.