De titel Tijdkring duikt voor het eerst in mijn werk op in 2002. Daarvoor waren er ook al vele werken waar de cirkel een dragend onderdeel van het beeld is. Zoals bijvoorbeeld Maaltijd der vrienden of Stoelendans.  De innige verbondenheid met elkaar visualiseren is wellicht mooier dan de werkelijkheid want daar beginnen er al gauw fricties op te treden. Het moment waarop ieder individu even comfortabel in de groep voegt, is eigenlijk nooit een lang leven beschoren. Dat moment herkennen én ervan kunnen genieten, vaak kun je dat pas echt terugkijkend. De snijtechniek die ik in Rietveld voor het eerst ontdekte en daarna in vele werken zoals bijvoorbeeld Stampede of Babels End II toepaste vind daarmee ook op deze schaal zijn toepassing.