Schilderijen
Babel III
Geïnspireerd op de koepel van het Pantheon in Rome als je binnenstaande naar het gewelf kijkt, heb ik een poging gedaan dat gevoel te verbeelden aan de hand van een doorwrochte stapeling van stoelen. Het licht draaiende gevoel wat je in zo’n grote ruimte kan krijgen als je je hoofd in je nek legt en enkel de ruimte op je in laat werken.
Ik ben geen stoel
Een niet mis te verstane uiting van deze stoel, eh getekende stoel. Een speelse verwijzing naar de Belgische surrealistische schilder René Magritte en dan met name naar zijn beroemde schilderij ‘Ceci n’est pas une pipe‘.
Perpetuüm mobile III
Een reeks van geschakelde stoelen zijn vanuit de (ronde) rand zodanig afgebeeld dat de leuningen een soort naar binnen gekeerd tandwiel vormen. De opening biedt zicht op een soort melkweg die de cyclische beweging versterkt. Geen begin geen eind, slechts tijd.
Pas de Deux X (Balancing Berkovich)
Een van de meest recente uit een flinke reeks van ‘dansduetten’ tussen twee stoelen van hetzelfde type. Alle werken in deze reeks, meest aquarellen maar ook enkele potloodtekeningen, kenmerken zich doordat twee stoelen van hetzelfde type op enig punt elkaar vinden en daar versmelten geheel in de geest van een intense pas de deux. In dit geval betreft het een ontwerp van Elmar Berkovich.
Pas de Deux XI
De meest recente uit een flinke reeks van ‘dansduetten’ tussen twee stoelen van hetzelfde type. Alle werken in deze reeks, meest aquarellen maar ook enkele potloodtekeningen, kenmerken zich doordat twee stoelen van hetzelfde type op enig punt elkaar vinden en daar versmelten geheel in de geest van een intense pas de deux. In dit geval betreft het een ontwerp van de Deen Arne Jacobsen.
Babel try out
Een soort patroon ontstaat door deze zorgvuldig gestapelde veelal iconische stoelen. Het lage standpunt alsmede het tegenlicht zorgen voor een wat apocalyptische sfeer. De stoelen worden een beetje gereduceerd tot hun silhouet. In die zin is dit een wat vrijere én kleurrijkere variatie op Stapeling en Babel, beide linosnedes. Dit filmpje geeft een inkijk in de ‘making of’.
Leerstoelen II
Opdracht
(Niet te koop)
Een soort van gescheiden tweeluik. Een goed op elkaar ingespeeld duo in de kinderfysiotherapie en logopedie is de geadresseerde van deze leerstoelen. Deze II en de ander I, hun specialisme is te herkennen aan de geplaatste voorwerpen. Kennis en hulpmiddelen in de laatjes en via het koord verbonden tot een eenheid die prachtig in balans is.
Leerstoelen
Opdracht
(Niet te koop)
Een soort van gescheiden tweeluik. Een goed op elkaar ingespeeld duo in de kinderfysiotherapie en logopedie is de geadresseerde van deze leerstoelen. De ene I en de ander II, hun specialisme is te herkennen aan de geplaatste voorwerpen. Kennis en hulpmiddelen in de laatjes en via het koord verbonden tot een eenheid die prachtig in balans is.
Kwartet II
Patronen van de massa. Stoelen in een leeg stadion of theater fraai glooiend voor optimaal zicht. De keuze voor dit extreem liggende formaat heeft daar alles mee te maken en voert de spanning tussen het kwartet en het publiek, de zaal verder op. De gekozen kleurstelling en het contrast daarin onderstrepen dit.
Voor het alle stoelen (op het kwartet na) zijn drie mallen gebruikt, links, frontaal en rechts.
Rietveld III
De andere minstens zo beroemde stoel van Gerrit Rietveld bleek zich ook goed te voegen in een isometrisch grid. Dus na Rietveld, helemaal vol met zigzag-stoelen nu deze helemaal vol met roodblauwe stoelen.
Gestrand
Zo’n klassieke uitklap strandstoel bleek na wat denkwerk, heel goed in een soort doorlopend patroon te verwerken. De ultieme zee/strandkleuren blijven toch marine-blauw en wit geplaatst op het zand. Waar anders? Natuurlijk een slagschaduw erbij vanwege het zonnige weer.
De tekening deed mij meteen denken aan het strand in Rimini in Italië waar het grootste deel van het strand geclaimd was door hotels en waar hun territorium gemarkeerd werd door rijen zorgvuldig opgestelde strandstoelen. Een soort file voor de zee, van daar Gestrand.
Zitten bij Itten
Van vierkant naar (kleuren-)cirkel. Mijn academie-verleden waarin we behoorlijk gedegen leerden kleuren te mengen aan de hand van Johannes Itten‘s kleurentheorie, resulterend in een eigen ontworpen kleurenwaaier, speelde op toen ik met deze basistekening bezig was. Deze ruimtelijke en tegelijkertijd platte vorm vroeg om een kleurrijke invulling: Zitten bij Itten.
Tijdkring VII
In de astronomie is tijdkring een tijdruimte waarbinnen zich een aantal verschijnselen herhaalt.
Een kring van buisframe-stoelen op een goed geboende tegelvloer. Op? Net boven! De innige verbondenheid van deze seance leidt tot verheffing. Is dat niet wat we bij elk kringgesprek zouden willen?
Chairman
Chairman speelt met de pixel al is de pixel in dit geval ook een stoelzitting. Geschakeld tot een groot vlak kunnen deze pixels elk beeld vormen afhankelijk van rangschikking van de kleuren. In dit geval is het een portret van de stoelenman (ondergetekende dus) ofwel Chairman. De voorzitter van deze stoelen-wereld.
Stamhouder
Het eerste werk waar ik, min of meer uit nood geboren, werkte met het uitsnijden van de restvormen was Rietveld, gewijd aan hoe kan het anders Gerrit Rietveld’s Zigzag-stoel. Een minstens zo revolutionaire vinding van een andere Nederlander verdiend dan zeker ook een podium in mijn oeuvre: de éénbuisframe-stoel. Die eer komt Mart Stam toe.
Oploop
Drie vormpjes te weten een stoelleuning van een laag (boven in beeld), hoog (onder in beeld) en frontaal (middelste deel) standpunt weergegeven zijn de basis van dit werk. Alle drie zijn ze ook omgekeerd gebruikt wat hetzelfde effect heeft als spiegelen. De hersenen hebben de neiging de vormen te kantelen zodat ze aan de ‘normale’ wetten van het centraal perspectief gaan beantwoorden. Dat levert een zinderend dynamisch vlak op. De gekozen kleuren versterken dit nog.