Winkel
Machaon
Boek met grafiek van 7 kunstenaars die allen werk maakten met de dichtbundel ‘Tot de dood op zee’ van Peter Swanborn als vertrekpunt.
Naast mij namen de volgende kunstenaars deel en is daarvan dus grafiek in dit boek terug te vinden: Iris van Dongen, Henk Tichelaar, Linda Zwart, José op ten Berg, Francine Steegs en mijn vrouw Sofia Ramselaar.
Maaltijd der vrienden
Na eerst voornamelijk mijn eigen vertrouwde stoel gebruikt te hebben dienden geleidelijk aan ook ‘vreemde’ zich aan. In het begin direct gekoppeld aan een door een andere kunstenaar gemaakte of afgebeelde stoel zoals bijvoorbeeld door Van Gogh, Duchamps en Magritte en dan vooral omdat ik ze gebruikt had in eerdere werken. Om zo al deze ‘vrienden’ eens uit te nodigen aan een gezamenlijk maal dat leek me wel wat.
Stoelendans
Een kring met stoelen blijft een intrigerend gegeven voor mij. Verwachting, ritme, symmetrie, tijd, familie, gesprek of vergadering, zo maar wat begrippen die in dit verband opkomen. En stoelendans natuurlijk, een rondedans met een stoel minder dan dansers. Zoals gebruikelijk heb ik de dansers niet nodig.
Kijk ook eens naar ‘Collier‘, dat is een anamorfose van dit werk. Verder zijn er op deze site talloze cirkelvormen terug te vinden zoals Kringloop uit 1997, Tijdkring IV uit 2008 of Tijdkring VII uit 2016.
Zetels voor zwarte gaten
Stoelen gebruiken als letter om daar mee een boodschap over te brengen was voor mij een vondst. Zeker als je dan de titel van het werk daarmee in een ander daglicht kan stellen. ‘Z onder titel‘ bijvoorbeeld is zo zeker een speels commentaar op de vele gelijknamige werken in talloze musea. En Zetels voor zwarte gaten is zo een aanbod voor fenomenen in het universum. De stoelen annex letters zijn de hemellichamen die het uitspansel vullen.
Z onder titel
What you see is what you get ofwel Z onder titel. In deze periode heb ik een reeks van werken gemaakt met de stoel als letter. Zoals Alfabet, Meubelshow en als meest imposante Zetels voor zwarte gaten.
Escher in Oirschot
Gemaakt in het eerste van mijn twee afstudeerjaren aan de Academie voor Beeldende Vorming in Tilburg. In de keuken van het studentenhuis van (mijn vrouw) Sofia stond zo’n Oirschotse stoel. Spelend met die stoelvorm doemde deze variant op, een kleinigheid met grote gevolgen. Ik wist toen nog niet dat die zo heette maar een van de docenten op de academie liet die naam vallen. De combinatie tussen in dit geval een tekening en een titel die een vingerwijzing biedt ontstond toen. Mijn taalgevoel en associatief vermogen voegen zich bij de maker en los is de beer.
Recent maakte ik Escher in Oirschot II. Heel anders en toch ook heel verwant.