2022
Next level II
Wat heeft een satéprikker met een stoel te maken? Waarom geen stoel mét een sateprikker maken. Voíla.
Universum III
Van tijd tot tijd blijft de zeshoekige lijst opduiken in mijn werk. Dat heeft alles te maken met zijn isometrische grondslag. Wie de ontwikkelingen in mijn potloodtekeningen volgt is het opgevallen dat de derde dimensie op allerlei manieren, opzichtig, subtiel en slinks ingang gevonden heeft. Een van mijn vroegste potloodtekeningen ‘Universum’ uit 1992 vindt zo een nazaat in deze.
Schaduwen III
Schaduwen die de stoelen schaduwen? Schaduwen die losgeraakt zijn? Stoelen die hun schaduw uitwisselen met elkaar? Deze choreografie van stoelen en schaduwen wordt versterkt doordat het invallende licht extra schaduwen toevoegt. Het beeld verandert daardoor subtiel onder invloed van het invallende veranderlijke licht.
Voetstuk IV
De tulp-armstoel van Eero Saarinen is met name vanwege zijn onderstel een geschikte kandidaat voor mijn, inmiddels uit vier exemplaren bestaande, serie ‘Voetstuk’. Het onderstel van de stoel is letterlijk het voetstuk onder de ingelijste tekening en maakt daarmee het geheel tot een vrijstaand object. Voor wie verder kijkt op mijn website ziet hier natuurlijk direct de link met de ‘Uittreden‘ serie.
Voetstuk III
De ‘Kufenstuhl‘ een Duits schoolstoeltje wat standaard in vijf in verschillende maten gemaakt werd. Het is ontworpen door Karl Nothhelfer. Voor mij was het onderstel waardoor de stoel in feit op twee poten rust de reden waarom ik getriggerd werd door dit ontwerp.
Schaduwen II
Het licht voor me laten werken. Het blijft een dankbare ontdekking. Eigenlijk zo vanzelfsprekend dat ik me erover verbaas dat ik daar niet eerder op gekomen ben. Aquarel leent zich verder bijzonder goed om met subtiele tonen te werken en zo bijvoorbeeld schaduwen te maken of te suggereren. Na Shades of grey, Schaduwen en Rising Revolt dus deze Schaduwen II.
Voetstuk II
Afgelopen voorjaar tijdens Huntenkunst’22 stonden er in de stand van een collega drie wat oudere houten Duitse kantoorstoelen. Vanuit een aangenaam gesprek in mijn stand kwamen we, hoe kan het ook anders, te spreken over die stoelen. Ik fotografeerde die want ze spraken me wel aan. Zoals wel vaker zakte de herinnering eraan wat weg in de vergetelheid totdat ik Voetstuk maakte. Toen moest ik er meteen aan denken. De foto bleek nog op mijn telefoon te staan.
Uittreden VIII
In de bij Uittreden VII beschreven zoektocht viel mijn andere oog op dit ontwerp uit 1905/1906 van de Amerikaanse architect Frank Lloyd Wright. Hij is ontworpen voor het Peter A. Beachy House in Chicago. De extreem hoge leuning heeft overduidelijk vooral een esthetische functie. Het is die hoogte die mijn oog trok en mij als het ware (ver-)leidde tot deze 3D-tekening.
Uittreden VII
Eigenlijk zoekend naar iets anders viel mijn oog bladerend een van mijn ‘stoelenboeken’ op dit ontwerp van Charles Rennie Macintosh. Vorm hoogte van de leuning kortom een ideale kandidaat om uit te laten treden. De rest is geschiedenis.
Een slag groter dan de gelijknamige nummers, I, II, III, IV, V en VI.
Rising Revolt
Het is bijna onmogelijk, zeker voor iemand van mijn leeftijd, om niet ergens in je leven op een revolt-stoel te hebben gezeten. Fabrikant Ahrend maakt dit ontwerp van Friso Kramer nog steeds. Een van de redenen om deze stoel te gebruiken bij dit idee. Uiteraard gaf een recent gekocht boekje, geheel gewijd aan deze stoel, nog een duwtje mee. Hij komt ook voor in mijn veel grotere werk Crowd wat ik net hiervoor voltooide, dat is een andere reden.
Crowd
Een groot aantal zeer uiteenlopende karakters heeft allen hetzelfde doel, zo lijkt het. Ze komen aangelopen en gaan naar. Ja, waar naar toe? Verzamelen ze zich en maken ze zich mogelijk klaar voor iets wat staat te gebeuren? Een redenaar of een voorstelling. Of is het een protestmars? Wordt er te weinig gezeten tegenwoordig? Of teveel natuurlijk.
Shades of grey
Uit de schaduw treden. Wanneer steekt een schaduw over naar de tastbare wereld? Kan dat? Je kan dat het oog in ieder geval laten geloven. Zij het slechts heel kort want dan komt de ratio altijd om de hoek.
Het scheelt dat je dit ‘proces’ wel steeds opnieuw kan doorlopen, dat draagt zeker bij aan de houdbaarheid van het werk.
Schaduwen
De wereld van de strips is nooit ver weg bij mij. Heeft de SBo2 van Cees Braakman haast? Is hij op de vlucht? Of komt hij gesteund door zijn schaduwen nu juist sterker naar voren? Of wordt hij geschaduwd?
Vragen maar geen antwoorden, dat is aan de beschouwer.
Dubbelportret II
Een in dimensies uitgebreide variatie op Dubbelportret die ik eerder deze maand al maakte. Zoals wel vaker werkte ik aan een andere tekening toen zich deze mogelijkheid als het ware opdrong. Dan rest er niets anders dan het maar gewoon uit te proberen. Tot tevredenheid van de afgebeelde stoelen. Wat dan weer geconstateerd kan worden door als kijker de juiste positie in te nemen.
