2006
De lange mars III
We zien als het ware een uitsnede uit een massale en schier oneindige rij deinende en wiegende stoelen. De verwijzing naar de oprichter van de Chinese communistische partij in de jaren ’20 van de vorige eeuw, Mao Tse-toeng, is evident. Maar zo’n titel laat evengoed gedachten toe over andere kolossale verplaatsingen van levende wezens. Zoals gnoes op de Afrikaanse vlaktes, of stromen vluchtelingen, door wat voor gewelddadigheden dan ook. (uit: ‘Stoelen en Titels’ van Chris Manders in All in the family.)
Verschijnpunt
Getekend vanuit drie verdwijnpunten transformeert het laagste in een verschijnpunt.
Verbouwing III
Alles door doeken aan het zicht onttrokken, beschermd tegen stof en verf (de spatten duidelijk zichtbaar), de verbouwing ingrijpend. Mijn onderwerp ging letterlijk maanden onder zeil want alle energie ging op aan de verbouwing. Van die periode heb ik sporadisch iets vastgelegd. Die indrukken waren het eerste wat ik uit mijn handen kreeg toen de doeken opgetrokken werden en het stof weggezogen was en daarmee het atelier weer werkbaar.
Gewelf
Een van de vele ronde werken die ik gemaakt heb. Net als eerder Zenit (2004) en later Zitten bij Itten en Perpetuüm mobile een nooit eindigende cyclische beweging. Hier gaat de voorstelling de diepte in doordat de leuningen steeds kleiner worden. Het licht versterkt dit en maakt het geheel tot een soort gewelf.
Locomotief
Rolstoel, kinderstoel, treinstoel een beetje husselen met wat vertrouwde elementen. Spelen feitelijk precies wat ik in deze tijd ook veel deed met mijn jonge kinderen met kapla of lego. Spelen wat ik vroeger zelf ook uiteraard ook veel deed; eindeloos bouwen en eigenlijk nog steeds doe.
Reflecties
Reflecteren is iets wat letterlijk gebeurd in de juiste omstandigheden. Daarnaast is het in overdrachtelijke zin natuurlijk een belangrijke eigenschap. Een soort meta-vaardigheid. De stoel betrekt ons door de overshoulder in deze scène. We kijken mee naar een (de?) commissie, het tribunaal aan de overzijde, een zekere spanning wordt zo voel én zichtbaar.
Duet I
Eigenlijk trof ik dit letterlijk zo aan op een zonnige dag ergens in een galerie. Dus in mijn oeuvre is dit eigenlijk een beetje een buitenbeentje want ‘enkel’ direct min of meer naar de waarneming gemaakt. Zie ook andere duetten als Duet II en Duet III en zeker ook de Pas de Deux reeks.