Tijdkring

Tijdkring

Verkocht

De eerste tijdkring. Tijdens een tentoonstelling zag ik opnieuw werk Four windows van Jan Dibbets. Het dynamische wat een perspectivische figuur als een parallellogram of een ellips kan krijgen door hem te isoleren zoals Dibbets doet, dat stond mij ook voor ogen. Een kring van stoelen zo plaatsen dat ze ontaard raken, dat stelde ik me tot doel. De omgeving net zo ambigue als de vormen zelf. Ruimte? Water? Spiegeling? Beweging?
Vanwege het cyclische besloot ik 12 stoelleuningen te gebruiken, later bleek tijdkring toen ik het woordenboek erop nasloeg, als woord te bestaan in de astronomie.