De potloodtekening Pas de deux XIV vroeg, schreeuwde voor mijn gevoel zelfs, om een plaatsje in de reeks pas de deux-aquarellen. Gevoegd bij Pas de deux X, Pas de deux XI en de wat oudere Pas de deux IX en eigenlijk ook oudere versies die inmiddels elders onderdak hebben gevonden. Ook de keuze voor een ‘rugfiguur’ drong zich vanzelf op. Ondanks dit door Thonet gebogen hout rechtten ze hun ruggen en gaan door elkaar gesterkt een toekomst tegenmoed waarvan we nog niets zien. Inmiddels weten wij dat die toekomst rijk was en nog steeds is, deze stoel is nog onverminderd populair en wordt nog steeds geproduceerd. Wie weet wat de toekomst brengt?