2020
Pinocchio III
Pinocchio en Pinocchio II gingen deze vooraf. De leugens vanPinocchio maken dat zijn neus zich door geen kader meer laat afstoppen. Gepetto’s ingrijpen is geboden!
Pinocchio II
De op drie punten bevestigde rugleuning van Cees Braakman’s stoel SB02 voor Pastoe geeft ‘m menselijke trekjes door de drie rondjes. Ogen en neus of ogen en mond, net hoe je ‘m weergeeft. Het schijfje rondhout waarmee de schroefopeningen weggewerkt zijn kan terug-groeien en in vergelijking met mijn eerdere Pinocchio heeft deze een echte neus die daadwerkelijk gegroeid is.
Ontmoeting II
Cees Braakman’s SB02 blijkt een mond te missen als hij dit schoolstoeltje met markante uitsparing in de rugleuning ontmoet. Deze uitvoering beseft nu mogelijk ook ‘iets’ te missen, al ziet hij/zij niet wat. Maar wij wel! Zie ook Paar.
Pinocchio
De door Cees Braakman voor Pastoe ontworpen SB02 met de karakteristieke rondjes in de rugleuning biedt volop mogelijkheden om mee te associëren. Deze rondjes werken de bevestiging voor de rugleuning weg. Ze vormen echter ook, voor wie net iets anders kijkt, een gezicht. Als zo’n opening met een rondhout gestopt wordt dan verschijnt Pinocchio eigenlijk als vanzelf.
School
Als stoelen kunnen lopen, rennen en rusten zullen ze mogelijk ook wel kunnen denken nietwaar? In de potloodtekeningen Strip, Ik ben geen stoel en Telepathie vind de striptaal duidelijk z’n ingang in mijn werk. In dit werkje, wat onderdeel is van een niet nader bepaalde serie kijken we naar de gedachten van de S31 van Mart Stam. Denkt hij aan zijn eigen schooltijd?
On my mind II
Als stoelen kunnen lopen, rennen en rusten zullen ze mogelijk ook wel kunnen denken nietwaar? In de potloodtekeningen Strip, Ik ben geen stoel en Telepathie vind de striptaal duidelijk z’n ingang in mijn werk. In dit werkje, wat onderdeel is van een niet nader bepaalde serie kijken we naar de hersenspinsels van een sierlijke armstoel van Thonet wiens gedachten uitgaan naar Rietveld’s stoere kratstoel.
Arachnofobia
Als stoelen kunnen lopen, rennen en rusten zullen ze mogelijk ook wel kunnen denken nietwaar? In de potloodtekeningen Strip, Ik ben geen stoel en Telepathie vind de striptaal duidelijk z’n ingang in mijn werk. In dit werkje, wat onderdeel is van een niet nader bepaalde serie kijken we naar de hersenspinsels van mijn ‘oerstoel’.
Babel’s end
De spreekwoordelijk Babylonische spraakverwarring heeft tot gevolg dat er te veel speling komt in de zorgvuldig gestapelde stoelen van de Toren. Dit leidt tot verval en ineenstorting waar we hier getuige van zijn.
Met gebruik van de snij-techniek die ik voor het eerst toepaste in Rietveld en later in bijvoorbeeld Afstammeling voor extra dieptewerking.
Unlock
Een paradox is gecreëerd door de SB02 van Cees Braakman te voorzien van tien in plaats van drie bevestigingen voor de rugleuning, en die te plaatsen achter tralies. Zo ontstaat een soort gordiaanse knoop dan wel ouroboros achtige onmogelijkheid.
Zie ook de tekening Update uit 2019. Daarmee ontstaat een inlog-look vergelijkbaar met een telefoon.
Leerdammer stoel II
Leerdam vanwege de bekende Nederlandse gatenkaas natuurlijk. Het werk grijpt terug op Leerdammer stoel uit 2000.
Waar daar enkel de stoel gaten vertoonde gaat het hier wat verder.
Paar
Twee ontwerpen van Cees Braakman voor Pastoe staan hier bij elkaar als paar uit een familiealbum.
Escher in Oirschot II
Een van de eerste tekeningen die ik tijdens mijn afstudeerfase aan de Academie voor Beeldende Vorming in Tilburg maakte én die de schifting haalde was Escher in Oirschot. Escher vanwege de ruimtelijke grap en Oirschot vanwege de herkomst van de getekende stoel. Deze stond in de keuken van het studentenhuis waar mijn vrouw Sofia toen woonde. Dit is een variatie waar de Escher-achtige twist zit in het spel met lijst, tekening en omgeving.
Mijn Stijl
Als stoelen kunnen lopen, rennen en rusten zullen ze mogelijk ook wel kunnen denken nietwaar? In de potloodtekeningen Strip, Ik ben geen stoel en Telepathie vind de striptaal duidelijk z’n ingang in mijn werk. In dit werkje, wat onderdeel is van een niet nader bepaalde serie, kijken we naar de hersenspinsels van de roodblauwe stoel van Gerrit Rietveld die zijn gedachten laat gaan over Theo van Doesburgs stoel.
Dimensies II
De Bouwplaat die ik in 2003 tekende is een voorloper. In dit geval is er al enige ‘bouwactiviteit’ waardoor het getekende zich in twee dimensies afspeelt (maar eigenlijk dus nog steeds in een).
De lange mars III
We zien als het ware een uitsnede uit een massale en schier oneindige rij deinende en wiegende stoelen. De verwijzing naar de oprichter van de Chinese communistische partij in de jaren ’20 van de vorige eeuw, Mao Tse-toeng, is evident. Maar zo’n titel laat evengoed gedachten toe over andere kolossale verplaatsingen van levende wezens. Zoals gnoes op de Afrikaanse vlaktes, of stromen vluchtelingen, door wat voor gewelddadigheden dan ook. (uit: ‘Stoelen en Titels’ van Chris Manders in All in the family.)