2015
Oploop
Drie vormpjes te weten een stoelleuning van een laag (boven in beeld), hoog (onder in beeld) en frontaal (middelste deel) standpunt weergegeven zijn de basis van dit werk. Alle drie zijn ze ook omgekeerd gebruikt wat hetzelfde effect heeft als spiegelen. De hersenen hebben de neiging de vormen te kantelen zodat ze aan de ‘normale’ wetten van het centraal perspectief gaan beantwoorden. Dat levert een zinderend dynamisch vlak op. De gekozen kleuren versterken dit nog.
Babel II
Hoe zou het eruit kunnen zien wanneer je omhoog kijkt langs de wand van, tot een enorme toren, opgetaste stoelen. Geen twee stoelen hetzelfde. De harmonie die eerder door mij ook getekende torens in ieder geval qua uiterlijk kenden (Toren van Babel, Toren van Babel II), is bij Toren van Babel III al ingeruild voor een enorme verscheidenheid. Dit is een soort detail daaruit van een lager standpunt opkijkend tegen het bouwwerk.
Tijdkring VI
Een doorlopende buisframe cirkel. Waar normaal op de plaats van een achterpoot de buis zo buigt dat op die wijze de denkbeeldige achterpoten verbonden worden, buigen ze nu net de andere kant op waardoor er een verbinding met een ernaast staande stoel gemaakt wordt. Constructief kunnen ze op deze wijze niet meer zonder elkaar. In het licht van een kringgesprek: wat een verbondenheid! Hét doel van een goede bijeenkomst.
Nu de reflecties. Normaal staan deze onder de eigenlijke stoelen. Een afwijkende bespiegeling, ook dat is een verrijking voor een samenkomst nietwaar?
De lange mars III
We zien als het ware een uitsnede uit een massale en schier oneindige rij deinende en wiegende stoelen. De verwijzing naar de oprichter van de Chinese communistische partij in de jaren ’20 van de vorige eeuw, Mao Tse-toeng, is evident. Maar zo’n titel laat evengoed gedachten toe over andere kolossale verplaatsingen van levende wezens. Zoals gnoes op de Afrikaanse vlaktes, of stromen vluchtelingen, door wat voor gewelddadigheden dan ook. (uit: ‘Stoelen en Titels’ van Chris Manders in All in the family.)
Duet I
Eigenlijk trof ik dit letterlijk zo aan op een zonnige dag ergens in een galerie. Dus in mijn oeuvre is dit eigenlijk een beetje een buitenbeentje want ‘enkel’ direct min of meer naar de waarneming gemaakt. Zie ook andere duetten als Duet II en Duet III en zeker ook de Pas de Deux reeks.