2007
De lange mars III
We zien als het ware een uitsnede uit een massale en schier oneindige rij deinende en wiegende stoelen. De verwijzing naar de oprichter van de Chinese communistische partij in de jaren ’20 van de vorige eeuw, Mao Tse-toeng, is evident. Maar zo’n titel laat evengoed gedachten toe over andere kolossale verplaatsingen van levende wezens. Zoals gnoes op de Afrikaanse vlaktes, of stromen vluchtelingen, door wat voor gewelddadigheden dan ook. (uit: ‘Stoelen en Titels’ van Chris Manders in All in the family.)
De lange mars
We zien als het ware een uitsnede uit een massale en schier oneindige rij deinende en wiegende stoelen. De verwijzing naar de oprichter van de Chinese communistische partij in de jaren ’20 van de vorige eeuw, Mao Tse-toeng, is evident. Maar zo’n titel laat evengoed gedachten toe over andere kolossale verplaatsingen van levende wezens. Zoals gnoes op de Afrikaanse vlaktes, of stromen vluchtelingen, door wat voor gewelddadigheden dan ook. (uit de tekst ‘Stoelen en Titels’ van Chris Manders uit mijn boek All in the family.)
Reflecteren
Reflecteren is iets wat letterlijk gebeurd in de juiste omstandigheden. Daarnaast is het in overdrachtelijke zin natuurlijk een belangrijke eigenschap. Een soort meta-vaardigheid. De stoel betrekt ons door de overshoulder in deze scène. We kijken mee naar een (de?) commissie, het tribunaal aan de overzijde, een zekere spanning wordt zo voel én zichtbaar.
Babel
Veel stoelen zijn van opzij bezien zonder enige dieptewerking, puur als silhouet, nog steeds direct herkenbaar. Die kwaliteit gecombineerd met de mogelijkheid om ze, zo niet in het echt dan toch op zijn minst mentaal, te stapelen op een wijze vergelijkbaar met mijn eerdere linosnede Stapeling, leverde dit beeld op. Vormen lopen in elkaar over restvormen spelen mee en vormen een levendig grafisch beeld.
Geen stoel komt tweemaal voor en zo is dit een waarlijke toren van Babel met allemaal unieke bouwstenen.
Onthechting
Onthechting, qua idee en ook een beetje qua vorm, verwant aan ‘Stoel in de hemel‘. Op de onderrand van het beeld zijn nog juist de poten te zien. Het gekozen standpunt suggereert een beweging van deze poten af. De rest kiest het luchtruim en heeft zich los gemaakt van het aardse.
Tijdkring III
Deze loop van schoolstoelen bezorgde mij aanvankelijk nogal wat kopzorgen omdat het beeld maar niet uit de verf wilde komen. Pas nadat ik vrij rigoureus de witte nevel erop spoot, en daarmee een deel van de kring aan het zicht onttrok werd de diepte werking versterkt en bleek mijn wanhoopsdaad een gouden greep. Zie Tijdkring II, III, IV, V, VI en VII.
Duet I
Eigenlijk trof ik dit letterlijk zo aan op een zonnige dag ergens in een galerie. Dus in mijn oeuvre is dit eigenlijk een beetje een buitenbeentje want ‘enkel’ direct min of meer naar de waarneming gemaakt. Zie ook andere duetten als Duet II en Duet III en zeker ook de Pas de Deux reeks.