2001

Filter op prijs

De lange mars III

We zien als het ware een uitsnede uit een massale en schier oneindige rij deinende en wiegende stoelen. De verwijzing naar de oprichter van de Chinese communistische partij in de jaren ’20 van de vorige eeuw, Mao Tse-toeng, is evident. Maar zo’n titel laat evengoed gedachten toe over andere kolossale verplaatsingen van levende wezens. Zoals gnoes op de Afrikaanse vlaktes, of stromen vluchtelingen, door wat voor gewelddadigheden dan ook. (uit: ‘Stoelen en Titels’ van Chris Manders in All in the family.)

Nieuwe generatie

Opdracht

(Niet te koop)

En dan dient zich een nakomeling aan. Die wordt het stralende middelpunt in, wat vanaf nu het gezin heet. Met trekken van beide ouders dat spreekt.

Duet I

825.00

Eigenlijk trof ik dit letterlijk zo aan op een zonnige dag ergens in een galerie. Dus in mijn oeuvre is dit eigenlijk een beetje een buitenbeentje want  ‘enkel’ direct min of meer naar de waarneming gemaakt. Zie ook andere duetten als Duet II en  Duet III en zeker ook de Pas de Deux reeks.

Toren van Babel

De eerste Toren in driepuntsperspectief, stoelen zover het oog rijkt. Omvattend zoals je van zo’n mythische constructie mag verwachten. Zie ook de opvolgers Toren van Babel II, III.
Of de werken waarin ik het interieur heb weergegeven zoals Babel interieur en Babel interieur II en Babel II maar ook Arena.

Shadowdancing

200.00

Een soort patroon van stoelen van boven met ieder zijn eigen schaduw, da’s logisch maar even doorkijkend, ieder ook zijn eigen lichtbron op zijn eigen hoogte. Uniek door je schaduw en niet door jezelf?
Dit ‘probeerseltje’ bleek de opmaat tot een reeks met Shadowdancing II en III.

Isometrisch drieluik

750.00

Drie afzonderlijke parallellogram-vormige lijsten zijn gemonteerd tot een zeshoek, die een isometrische glazen kubus suggereren. Op elke zijde is een zijde van een stoel afgebeeld.

Het laatste avondmaal

Na twee keer een forse Maaltijd der vrienden te hebben geschilderd dringt zich bijna automatisch het meest mythische diner op: het laatste avondmaal. En dan kun je niet om Leonardo da Vinci’s versie heen, dus die heb ik als onderlegger voor de compositie gebruikt.
Judas heeft gedaan wat is voorbestemd en ziedaar de zaak klapt uit elkaar te beginnen met de heilige stoel.Met dank aan het schijnsel van het aureool werpen de stoelen hun dramatische schaduwen naar voren. Dat schijnsel buit ik dankbaar uit in Het laatste avondmaal II waar het de kijker helpt de verschillende karakters te determineren.